Kia Ora

Esther heeft de reisblog opgezet en zal de meeste berichten sturen maar ook ik wil soms wel eens iets kwijt, dus hier komt die…..

Het is nu iets meer dan een week geleden dat we vertrokken zijn naar NZ en de verwachtingen hoog gespannen waren over hoe we alles zouden gaan beleven, het zal zeker geen standaard vakantie worden en voor Esther is het vooral gevoelsmatig toch anders dan voor mij.

Het is voor mij natuurlijk bijzonder om voor de eerst keer haar broers en zussen in NZ te ontmoeten, de twee broers in Amerika en Australië zijn al eens een keer bij ons op bezoek geweest.

We zijn op dit moment op bezoek bij haar zus Carolynn in Pakaraka en het was een kippenvelmoment om deze twee zussen samen te zien zitten, beide zijn ze geadopteerd door andere ouders waarbij de ene in NZ is gebleven en de andere naar Nederland is gekomen omdat haar nieuwe ouders emigranten waren die terug gingen. Twee zussen die een compleet verschillend levensverhaal hebben, je kunt er zo een film over maken.

Ook heeft Esther nog een half broer en zus in NZ en die zullen we later ontmoeten, de twee broers in Amerika en Australië zijn overigens ook half broers maar weer van een andere vader(kort samengevat : haar moeder met drie verschillende vaders, resultaat zes kinderen)

We hopen op onze reis ook iets te weten te komen over de vader van Esther want die is onbekend, Esther’s biologische moeder, die we later ook nog gaan ontmoeten, heeft hierover nog niets losgelaten behalve dat die van Maori afkomst is.

Het is duidelijk dat op onze reis emoties een rol zullen spelen zoals gisteren toen we het z’n tweeën de Maori plek Waitangi Treaty Gronds (waar in 1840 Nieuw Zeeland het eerste verdrag tekende tussen de Maori en de Engelsen) bezochten en een rondleiding kregen van een vrouw die met een Maori stamhoofd is getrouwd en de tijd nam en ons zeer uitgebreid alles uitlegde en vertelde omdat we maar met vier mensen waren(voordeel van het voorseizoen).

Hierbij kwamen we in een “spiritueel” Maori huis waarbij de gids vertelde dat het kunstwerk waar we voorstanden een teken was voor alle vrouwen met een Maori achtergrond die geboren waren in Hamilton (tranen bij Esther want ze is in Hamilton geboren)

De familie van Carolynn is zeer hartelijk en ik heb een echte klik met haar man Darryl.

We worden compleet opgenomen in de familie en beleven op deze manier het echte Nieuw-Zeelandse leven, en dat is toch echt anders als bij ons. Deze mensen leven veel makkelijker en niet alles moet persé, hier kunnen we nog van leren.

Esther en Carolynn hebben veel en lange gesprekken en ik weet nu dus dat haar geklep in de familie zit, ik ga mijn kiwi’tje na 25 jaar dus steeds beter begrijpen ……..

Ik had het eerder over de hooggespannen verwachting die we hadden en we kunnen nu na een week al zeggen dat die overtroffen worden, we zien en maken dingen mee die echt bijzonder en fantastisch zijn waardoor we ons verheugen op de komende ontmoetingen en ervaringen.

Als afsluiting wil ik nog even vertellen dat we voordat we naar Carolynn gingen we die dag aan het wandelen waren in het plaatje Whangarei waar ook een haventje was, dus je raad het al, we moesten natuurlijk als ex-schippers nog even gaan kijken naar de scheepjes.

Nu ligt daar een mooie zeilboot met de naam “De ware Jacob” uit Rotterdam, dus even een fotootje maken en een praatje met de eigenaren Jaap en Renée.

Dit praatje eindigde in een uitnodiging aan boord met een rondleiding en mooie verhalen van deze mensen, twee vroeg gepensioneerde artsen uit Nieuwegein die in 2004 uit Nederland waren vertrokken.

Deze mensen waren zo hartelijk en konden zo mooi hun belevenissen vertellen dat we het heel jammer vonden om na een paar uurtjes hun aanbod voor een lunch te moeten afslaan en afscheid moesten nemen.

Het was heel leuk om deze mensen ontmoet te hebben, was toch weer even iets speciaals.

Haere Ra  ; John&Esther