Familie in Kaikohe

(24-11-12) Terwijl ik lekker in de tuin van mijn zusje zit bij te komen van alweer een geweldige dag hoor ik op de achtergrond de buurman op zijn doedelzak spelen. Mijn neefjes en nichtjes zijn minder gecharmeerd omdat de buurman klokslag 17.30 uur een uur oefent al wandelend over zijn land. Voor die gekke oom en tante uit het verre Nederland is dit bijzonder zoals heel onze reis tot nu toe is. Vandaag is weer zo’n dag waarop je beseft: toeval bestaat niet maar lieve mensen terug naar het begin want inmiddels wachten jullie op het verslag met onze aankomst in Auckland.

Auckland:

Aankomen in Auckland kan avontuurlijk zijn wanneer je door de Bio Security check gaat en in eigen persoon meemaakt wat de televisie programma’s tonen. De aankomstkaart moet goed ingevuld worden, je moet geen rare dingen in je bagage stoppen en de beambten ondervragen erg fanatiek. Wij werden goed ondervraagd maar als safe gezien en ook de koffers controleren leverde niets verdachts op dus even later konden wij NZ binnen.

Wat een luxe om in een hotelkamer je jetlag te lijf te gaan, je onfrisse kleren te kunnen wassen en  een koelkast waar je eten en drinken in kan stoppen. Ondanks alle moeheid werden we om 3 uur in de nacht wakker. De volgende dag zijn we eropuit gegaan en hebben Auckland City zoveel mogelijk ontdekt, geshopt, de Sky Tower bezocht en ons voor even in het Auckland leven ondergedompeld.

Huurauto en links rijden:

Zeer grappig om elkaar verdwaasd aan te kijken omdat we allebei naar dezelfde kant van de auto liepen. John begreep iets minder snel dat het stuur nu aan de andere kant zat. Inmiddels heeft John het links rijden zo onder de knie en het lijkt alsof die niet anders gedaan heeft. Toegegeven dat het eerste stuk wat onwennig was want je moet wennen aan crazy kiwi drivers die opeens midden op de weg rijden en de vluchtstuk vol grint opschieten, op de vele heuvelachtige wegen en hard rijden op een eenbaansweg midden op het platteland.

Naar het Noorden:

Onderweg naar mijn zusje wilden we de eerste nacht overnachten in Whangarei (een uurtje autorijden van Carolynn en gezin) en ik wilde zoveel mooie plaatsen aan John laten zien dus we namen een omweggetje die later een grote omweg werd maar ons bracht bij een grote openlucht museum die de geschiedenis over de grote Kauri bomen uitbeeldt. Allemaal erg indrukwekkend en mooi om te zien.  In Whangarei zijn we terecht gekomen bij een Holiday Park waar we een leuke Cabin (Hut) betrokken en bij konden komen van de autorit en alweer de gevolgen van Jetlag (die uiteindelijk 5 dagen zou duren en erg tegenviel).  S ’avonds heb ik nog geprobeerd te bellen met de beltegoed van onze Backpacker en Hostal pas maar kreeg keer op keer een foutmelding. Bij navraag bij de hulplijn bleek dat ik nog mijn pincode moest vrij krassen. Oeps foutje…. Gelukkig bleek de kaart daarna wel te werken en kreeg ik snel contact met mijn nichtje Laura die door gaf dat ik vanaf nu al welkom was.

Inmiddels zijn we uit het Noorden weg en hebben daar zoveel mooie avonturen beleefd dat het moeilijk is te kiezen welk het meeste indruk heeft gemaakt. Elke dag beleefden we amazing moments en heel kort samengevat hebben we hier de highlights:

Haruru Falls en Waitangi Treaty Grounds:

Mooier kan het niet: een wandeling die niet echt gepland was en eindigden bij de Waitangi Treaty Grounds waar je ontroerd raakt door wat je ziet en meemaakt.

90 mile beach en Cape Reinga:

Dagje 4-wheel-drive over het strand, bochtige wegen en het zien van twee oceanen die stevig tegen elkaar botsen op het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland.

Onverwachte Waka toer (varen in een authentieke Maori kano), ontvangen worden door Maori stamhoofd Hone Mihaka en zijn vrouw Judy en bij hem thuis (ontvangen met een uitgebreid welkomsritueel) ons verhaal hebben mogen vertellen zodat hij ons verder kan helpen onze Maori afkomst te achterhalen. Mooi detail is dat mijn zusje Carolynn jaren terug zonder dat zij het wist Maori taalles heeft gegeven aan de kleinzoon van Hone.   

Het mooiste van dit alles was en is dat ik dit alles samen met mijn zusje en John kon meemaken.

We hebben fantastische dagen gehad, zijn heel erg verwend door de goede kookkunst van neef Harrison, John heeft een kiwi BBQ meegemaakt, de nichtjes hebben gebakken, mijn zusje heeft ons elke dag op een uitgebreid ontbijt op z’n Nieuw-Zeelands getrakteerd en we hebben voor een weekje het echte leven van Nieuw-Zeelanders op het platteland meegemaakt. Inclusief Pyscho-Chuck; de gestoorde haan die het huis binnen wandelt op zoek naar voer en niet te vergeten de doedelzak spelende buurman.

Maar wat ik zelf het allermooiste vindt is dat ik deze dagen samen heb mogen meemaken met mijn lieve John die net begint te begrijpen waar zijn kiwivrouw vandaan komt en ook nog geconfronteerd wordt met de eigenaardigheden die de twee zussen gemeenschappelijk hebben….double trouble zo gezegd.

Vanmorgen zijn we na het afscheid van iedereen uit Kaikohe vertrokken en na een reis door indrukwekkend natuurschoon hier in Piha aangekomen waar we na een strandwandeling en beklimming van de Lions Rock nu lekker gaan slapen in ons prima onderkomen Jandals Palace. (Jandals= teenslipper op z’n kiwi)

Morgen is het dan mijn verjaardag en rijden we naar Tauranga waar mijn biologische moeder woont.

Groetjes John en Esther